کودکان بی نوای کوفه، آسوده بخوابید، هنوز پدر زنده است.
ناجوانمرداننمکدان شکن، بهراسید! حیدر کرار هنوز نفس می کشد.
مردمان کوفه! دست بردعا بردارید، هنوز سلطان عالم زنده است.
ابوذر، جابر! نگریید، هنوز مولادارید.
آسمان! نایست، علی هنوز پای بر زمین می گذارد.
مبادا سحرگردد، که یتیمان دوباره بی پدر می گردند. ناجوانمردان، دوباره فتنه میکنند. شیعه دوباره مظلوم می شود. آسمان ... عرش... شانه یجبرئیل، می لرزد از اشک ماتم.
مبادا سحر گردد که زینب طاقت بی پدریندارد حسن، بی یاور می ماند. حسین، عطشان آب می شود.
آه دل علی، چشم منتظر فاطمه، آغوش باز رسول تپش های قلب عاشق خدا میگویند:
سحر دیر کردی، زودتر بیا...
| نوشته شده توسط امید در سه شنبه 87/7/2 و ساعت 11:33 صبح | نظرات دیگران()
