آنگاه که غرور کسی را له می کنید،
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنید،
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنید،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگارید ،
آنگاه که حتی گوشتان را می بندید تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوید،
آنگاه که خدا را می بینید و بنده خدا را نادیده می گیرید ،
می خواهم بدانم،
دستانتان را بسوی کدام آسمان دراز می کنید تا برای خوشبختی خود دعا کنید؟
بسوی کدام قبله نماز می گذارید که دیگران نگذارده اند؟
