من خدا را با معجزه می شناسم،کابوست معجزه ای بود که بر خوشبختی من نازل شد،و اینک باور می کنم که خدا هم مرا فراموش کرده است،چرا که دیگر معجزه ای نیست.شاید معجزه ای دیگر، چرا که او هست.
با تشکر از سیاوش جان که این شعر را فرستادند
