موندن و بودن با تو، نه دیگه تکرار نمیشه
دنیارو هم اگه بدی، دلم ازت صاف نمیشه
تو برو از این به بعد تنهایی یاورم میشه
نه دیگه دوست دارم محال باورم بشه
فکر قلبم که یه روزی به تو دادم عشقمو نه
چشمای بارونی من کرده بود عشقتو عادت
به خدا جهنمم جایی واسه تو نداره
حیف آتیش که بخواد روی سر تو بباره
حرف من همینه که برو پی کار خودت
هر چی درد و غم و غصه است همگی مال خودت
حالا حقته بری یه گوشه ای زار بزنی
از غم نبودنم هی داد و فریاد بزنی
از خدا اینو میخوام ، همیشه آواره بشی
واسه درمون دلت دنبال راه چاره شی
