ابرای پائیزی دلگیر من
جوونتره چهرة پیر من
چشمای من بی خبرای ساده
منتظرای دل به جاده داده
مردمکاتون به کجا زل زدن
باز واژه هاتون به کجا پل زدن
کاش بدونید که دارم هنوزم
از اشتباه قبلی تون می سوزم
با این که هیچ کس نیومد پیش من
شب زده ها چشمای درویش من
تنها نبودم حتی یه دقیقه
با تنهایی که بهترین رفیقه
