ای مسافر!
ای جدا ناشدنی!
گامت را آرامتر بردار!
از برم آرامتر بگذر...!
تا به کام دل ببینمت...
بگذار از اشک سرخ گذرگاهت را چراغان کنم!
آه که نمیدانی...
سفرت روح مرا به دو نیم می کند