روزی روزگاری تاجر ثروتمندی بود که 4 زن داشت . زن چهارم را از همه بیشتر دوستداشت و او را مدام با جواهرات گران قیمت و غذاهای خوشمزه پذیرایی می کرد. بسیارمراقبش بود و تنها بهترین چیزها را به او می داد.
زن سومش را هم خیلی دوست داشتو به او افتخار میکرد . پیش دوستهایش او را برای جلوه گری می برد گرچه واهمه شدیدیداشت که روزی او با مردی دیگر برود و تنهایش بگذارد
واقعیت این است که او زندومش را هم بسیار دوست می داشت . او زنی بسیار مهربان بود که دائما نگران و مراقبمرد بود . مرد در هر مشکلی به او پناه می برد و او نیز به تاجر کمک می کرد تا گرهکارش را بگشاید و از مخمصه بیرون بیاید.
خوری نی جز ی ک دلگرونم.............. خبری نیست بجز اینکه نگرانم خدا دون تا کی زن میمونم .............. و خدا میداند تا کی زندهمیمانم ن حالی سیم من نه روزگاری .............. نه حالیبرایم مانده نه روزی افتام و غریوی و و زاری................. و به غریبی و بد بختی افتاده ام چنو دلتنم و تش ها د جونم.......... آنقدر دلتنگم و آتش در جانم هست ک نتونم ی گرآروم بمونم ............. که نمیتوانم یک لحظه آرام بگیرم چیبکم ئی روزا دسم پتین ........... چه کنم که این روزا دستم خالیست بی تو خن و ری لوم نمیشین .......... و بدون تو خنده بر لبهایمنمینشیند شو و روزم ایوار تنلاتی .... شب و روزممانند غروب گرفته و غمناک است چشام گلال دی بی دسلاتی... و چشمهایم از این تنگ دستی چون رودی خوری نی بجزی ک ئی لیو ............ خبری نیست بجز اینکه این دیوانه هنیهم چش و رت ها میگریو ............... هنوز چشم به راه گریه میکند
| نوشته شده توسط امید در چهارشنبه 87/9/20 و ساعت 12:40 عصر | نظرات دیگران()
